1 Temmuz 2013 Pazartesi

Bir yere gitsen de dönmesen..

Bugün günümü zehir eden, bir telefonuyla beni triplere sokan bir arkadaşımdan bahsedeceğim.

Kendisini tanıdığımda yani yıllar ve yıllar evvel. Onun böylesine rahatsız bir kişilik olduğunu tahmin edemezdim elbette. Sağ olsun tanışmamıza vesile olan arkadaşta uyarmadı. Oysa bayılırdı biriyle tanıştırmadan evvel din-dil-ırk açısından bilgi vermeye. En kızdığım yanı da bu oldu her zaman. Güya ayrımcılık yapmıyordu, ayrımcılığa karşıydı lakin bu konuda yaptığı bilgilendirmeleri hep sanki bizler ayırımcılık yaparız diye önden uyarmak maksadıyla  yaptığını söylerdi. Neyse bu kadar bilgi veren insan hiçbir bilgi vermeden bahse konu kişiyle tanıştırdı. İlk görüşmeler pek keyifliydi. Hani bir gariplik sezersin ama kendine mal edersin ya öyle bir şey oldu geçen zaman içerisinde. Arasıra olan görüşmelerimiz bundan dört sene evvel sıklaştığında noktayı koyabilseydim böyle olmayacaktı. Keşke görüşmediği insanlardan biri de ben olsaydım dediğim anlar da olmadı değil. Buna rağmen görüşmeye devam ettim. Hani cinayet filmlerinde katil eve girer kadını öldürecektir. Kadın sokak kapısından kaçmak yerine üst kata kaçar da sinir olursun ya. Benimki de o hesap. Bile bile ama niyeyse kondurmadan görüşmeye devam durumları..


Lakin kadın rahatsızmış… herkesin her şeyini öğrenme diye bir rahatsızlık varsa o da onda mevcutmuş. En ufak ayrıntı bile onun için hava gibi, su gibiymiş bilemedim. Sanki her şeyimi anlatmaya mecburmuşum gibi üzerime gelmeler, takipler, telefonlar… Allah’tan erkek değilmiş yolumu keserdi, evimi basardı herhalde. Zaman içerisinde uzaklaşabildiğim kadar uzaklaşsam da huzursuz etmede hız kesmiyor. Bir telefon uzağımda olması, bir cevapsız çağrısı çılgına çevirmeye yetiyor da artıyor bile. Hiç mi iyi yanı yok. Elbette var. Tüm bu hastalıklı hallerinden sıyrıldığı ender zamanlarda iyi bir dinleyici olur, güzel akıl verir, kötü gün dostudur ama dedim ya iyi günü de kötü bir güne çevirmede, kabus yaratmada üzerine tanımıyorum. Tüm bunların ışığında ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bu yazıyı da sırf belki yazarken aklıma bir şey gelir diye yazıyorum.. o derece sıkıntıdayım ve aklıma bir çıkış yolu gelmiyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder